تاثیر مداخلات شناختی-رفتاری بر بهزیستی روانشناختی مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال اتیسم

هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر مداخلات شناختی-رفتاری بر بهزیستی روانشناختی مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال اتیسم تحت پوشش بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تمامی مادران دارای کودکان اتیسم دارای پرونده در اداره بهزیستی شهر خرم آباد به تعداد ۱۴۵ نفر بود ند که با روش نمونه گیری در دسترس۴۰ نفرانتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و یک کنترل قرار گرفتند. ابزارجمع آوری داده ها پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف و پروتکل درمانی شناختی-رفتاری بود. پس از اجرای پیش آزمون،گروه آزمایش طی۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای برای پروتکل مداخلات اثربخشی شناختی-رفتاری به صورت گروهی تحت آموزش قرار گرفتند. اطلاعات با نرم افزار spss نسخه ۲۴ با آزمون تحلیل کواریانس انجام شد. یافته ها نشان داد مداخله شناختی رفتاری بر بهزیستی روانشناختی اثر بخش بوده است. همچنین نتایج نشان می دهد مداخله شناختی رفتاری می تواند ۳۵ درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کند.. بنابراین برنامه مداخلات شناختی-رفتاری بر بهزیستی روانشناختی به عنوان یک برنامه درمانی موثر بر بهبود بهزیستی روانشناختیمادران دارای کودکان مبتلا به اختلال اتیسم پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، مداخلات شناختی-رفتاری ، بهزیستی روانشناختی ، مادران ، کودکان اتیسم.