نقش یادگیری مشارکتی در توسعه هوش هیجانی دانش آموزان

هوش هیجانی (EQ) به عنوان توانایی درک، مدیریت و ابراز احساسات خود و دیگران، نقشی حیاتی در موفقیت های فردی و اجتماعی ایفا می کند. پژوهش های متعدد نشان داده اند که هوش هیجانی قابل آموزش و پرورش است. این پژوهش به بررسی نقش یادگیری مشارکتی، به عنوان یکی از رویکردهای نوین آموزشی، در توسعه هوش هیجانی دانش آموزان می پردازد. با استفاده از روش مروری نظام مند، مطالعات مرتبط با این موضوع در پایگاه های اطلاعاتی معتبر داخلی و خارجی مورد جستجو و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها حاکی از آن هستند که یادگیری مشارکتی، با ایجاد بستری برای تعاملات اجتماعی سازنده، همدلی، همکاری و حل مسئله گروهی، می تواند به طور معناداری مولفه های مختلف هوش هیجانی (خودآگاهی، خودتنظیمی، آگاهی اجتماعی، مهارت های اجتماعی) را در دانش آموزان تقویت کند. بر این اساس، پیشنهاداتی کاربردی برای بهره گیری از یادگیری مشارکتی در راستای توسعه هوش هیجانی در محیط های آموزشی ارائه شده است.