مدیریت خشم در محیط های آموزشی و تاثیر آن بر تعاملات اجتماعی دانش آموزان

هدف از این مقاله مدیریت خشم در محیط های آموزشی و تاثیر آن بر تعاملات اجتماعی دانش آموزان می باشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی به نگارش در آمده است. مدیریت خشم در محیط های آموزشی یکی از موضوعات مهم در روان شناسی تربیتی است که تاثیرات زیادی بر روابط اجتماعی و یادگیری دانش آموزان دارد. خشم، به عنوان یک هیجان طبیعی، اگر به درستی مدیریت نشود، می تواند به بحران های رفتاری، اختلالات اجتماعی و کاهش عملکرد تحصیلی منجر شود. در این راستا، توجه به روش های مدیریت خشم در مدارس می تواند به بهبود تعاملات اجتماعی و تقویت مهارت های اجتماعی دانش آموزان کمک کند. این مقاله به بررسی استراتژی ها و روش های موثر در مدیریت خشم در محیط های آموزشی پرداخته و تاثیر آن ها بر روابط دانش آموزان با یکدیگر و همچنین با معلمان را تحلیل می کند. نتایج نشان می دهند که برنامه های آموزشی جهت مدیریت خشم، علاوه بر کاهش رفتارهای پرخاشگرانه، باعث تقویت همدلی، احترام متقابل و تعاملات مثبت میان دانش آموزان می شود. در این مقاله همچنین به اهمیت نقش معلمان و والدین در ایجاد یک محیط آموزشی حمایتگر و بدون تنش برای دانش آموزان پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت خشم ، محیط آموزشی ، تعاملات اجتماعی ، روابط دانش آموزان ، استراتژی های آموزشی