مقایسه سبک های تدریس معلم محور و دانش آموزمحور و تاثیر آن ها بر انگیزه یادگیری

این مقاله به بررسی مقایسه ای سبک های تدریس معلم محور و دانش آموزمحور و تاثیر آن ها بر انگیزه یادگیری دانش آموزان پرداخته است. اهداف اصلی این تحقیق شامل تحلیل ویژگی های این دو سبک تدریس و بررسی تاثیرات آن ها بر انگیزه یادگیری از طریق رویکردی تحلیلی-توصیفی است. تحقیق به روش کتابخانه ای و مبتنی بر مقالات معتبر و منابع علمی موجود انجام شده است. نتایج نشان می دهند که سبک تدریس معلم محور عمدتا بر افزایش انگیزه های بیرونی و نمره محور تاثیرگذار است، در حالی که سبک دانش آموزمحور با ایجاد انگیزه درونی و افزایش مشارکت فعال در فرایند یادگیری، باعث تقویت خلاقیت و استقلال دانش آموزان می شود. همچنین، هر یک از این سبک ها مزایا و معایب خاص خود را دارند که بسته به شرایط و نیازهای دانش آموزان می توانند متفاوت باشند. به طور کلی، ترکیب این دو سبک می تواند به بهبود انگیزه یادگیری و کارایی آموزشی در کلاس ها منجر شود.

کلیدواژه ها:

سبک های تدریس ، معلم محور ، دانش آموزمحور ، انگیزه یادگیری ، رویکرد تحلیلی-توصیفی