بررسی تغییر در روش های تدریس محوری در مدارس

یکی از دلایلی که نیاز به تغییر در روش های تدریس را ضروری می سازد، چالش هایی است که روش های سنتی در مواجهه با آن ها قرار دارند. در روش های سنتی، عمدتا معلم نقش محوری در انتقال اطلاعات ایفا می کند و دانش آموزان به عنوان دریافت کننده ای منفعل عمل می کنند. این وضعیت معمولا موجب می شود که فرآیند یادگیری برای بسیاری از دانش آموزان کسل کننده و غیرجذاب باشد. علاوه بر این، روش های سنتی محدودیت هایی در زمینه های مختلف مانند تامین منابع آموزشی متنوع، دسترسی به مواد درسی، زمان و مکان یادگیری، و ارزیابی دقیق عملکرد دانش آموزان دارند. به همین دلیل، روش های نوین تدریس، با استفاده از فناوری های نوین، می توانند پاسخگوی بسیاری از این مشکلات باشند.از سوی دیگر، یکی از ویژگی های برجسته آموزش های مجازی و روش های نوین تدریس، امکان دسترسی گسترده به منابع آموزشی است. در حالی که در آموزش های سنتی، منابع و مواد آموزشی معمولا به طور فیزیکی در اختیار دانش آموزان قرار می گیرند، در آموزش مجازی این امکان وجود دارد که دانش آموزان از هر نقطه ای از جهان به منابع آموزشی مختلف دسترسی پیدا کنند. علاوه بر این، در این روش ها، فرآیند یادگیری نه تنها به صورت فردی بلکه به طور گروهی نیز انجام می شود. این روش ها به ویژه برای کسانی که در مکان های دورافتاده یا در شرایط خاص مانند بحران ها و پاندمی ها زندگی می کنند، به یک ضرورت تبدیل شده اند.

کلیدواژه ها:

روش های تدریس محوری ، مدارس.