آموزش مبتنی بر بازی در دوره ابتدایی

هدف از انجام این مقاله آموزش مبتنی بر بازی در دوره ابتدایی می باشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی به نگارش در آمده است. آموزش مبتنی بر بازی یکی از رویکردهای نوین آموزشی است که در سال های اخیر در مقطع ابتدایی به ویژه در زمینه های مختلف یادگیری به کار گرفته شده است. این رویکرد، یادگیری را از طریق فعالیت های سرگرم کننده و هدفمند تسهیل می کند و به کودکان کمک می کند تا مفاهیم جدید را در محیطی شاد و جذاب بیاموزند. در این مدل آموزشی، بازی ها به عنوان ابزارهایی برای ارتقاء مهارت های شناختی، اجتماعی، عاطفی و حرکتی دانش آموزان استفاده می شوند. پژوهش ها نشان داده اند که آموزش مبتنی بر بازی می تواند به بهبود تمرکز، خلاقیت، و انگیزه دانش آموزان کمک کرده و فرایند یادگیری را برای آن ها جذاب تر کند. همچنین، این روش به ویژه برای کودکان در سنین ابتدایی که نیاز به فعالیت های فیزیکی و ذهنی دارند، بسیار موثر است. در این مقاله، مزایای آموزش مبتنی بر بازی، روش ها و راهکارهای اجرایی این رویکرد در مدارس ابتدایی بررسی می شود و چالش های پیش رو در استفاده از این روش تحلیل می گردد.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر بازی ، یادگیری دوره ابتدایی