مقایسه تاثیر روش های تدریس سنتی،نوین و تلفیقی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

این مقاله به بررسی و مقایسه تاثیر روش های تدریس سنتی، نوین و تلفیقی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می پردازد. روش های تدریس سنتی معمولا بر پایه سخنرانی و انتقال یک طرفه اطلاعات از معلم به دانش آموز استوار است، در حالی که روش های نوین بر مشارکت فعال دانش آموزان، استفاده از فناوری های آموزشی و روش های تعاملی تاکید دارند. روش تلفیقی نیز ترکیبی از این دو رویکرد است که سعی در بهره گیری از مزایای هر دو روش دارد.در این پژوهش، با استفاده از روش های کمی و کیفی، داده های مربوط به پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در کلاس هایی با روش های تدریس مختلف جمع آوری و تحلیل شده اند. نتایج نشان می دهد که روش های نوین و تلفیقی به طور معنی داری باعث بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در مقایسه با روش های سنتی می شوند. به ویژه، روش تلفیقی که در آن از ترکیب روش های سنتی و نوین استفاده می شود، بیشترین تاثیر مثبت را بر یادگیری و مشارکت دانش آموزان داشته است.این یافته ها نشان می دهد که معلمان و نظام های آموزشی می توانند با به کارگیری روش های نوین و تلفیقی، به بهبود کیفیت آموزش و افزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کمک کنند. همچنین، این پژوهش بر لزوم انعطاف پذیری در روش های تدریس و تطبیق آن ها با نیازهای متنوع دانش آموزان تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

معلمان ، دانش آموزان ، روش سنتی