تاثیر مشارکت در نماز جماعت بر افزایش همبستگی و همکاری در مدارس

این مقاله مروری به بررسی تاثیر مشارکت در نماز جماعت بر افزایش همبستگی و همکاری در مدارس می پردازد. مدرسه به عنوان نهادی مهم در تربیت اجتماعی و معنوی دانش آموزان، می تواند از ظرفیت نماز جماعت برای تقویت این دو مفهوم کلیدی بهره ببرد. همبستگی، به معنای احساس وحدت و پیوستگی بین افراد، و همکاری، به عنوان تلاش مشترک برای دستیابی به اهداف مشترک، از ارکان اساسی یک محیط آموزشی مثبت و سازنده محسوب می شوند. این پژوهش با بررسی منابع موجود، به تبیین مکانیسم های تاثیرگذاری نماز جماعت بر همبستگی (از طریق ایجاد حس تعلق مشترک، افزایش تعاملات اجتماعی، تجربه احساسات مشترک، آموزش نظم و تقویت ارزش های اخلاقی) و همکاری (از طریق ایجاد هدف مشترک، تمرین کار تیمی، تقویت مسئولیت پذیری، ایجاد فرصت برای کمک متقابل و الگوبرداری از امام جماعت) می پردازد. در این راستا، چالش های موجود در مسیر افزایش مشارکت دانش آموزان در نماز جماعت و راهکارهای عملی برای مقابله با آن ها نیز مورد بحث قرار می گیرد. در نهایت، مقاله با ارائه توصیه های کاربردی به معلمان در جهت تشویق دانش آموزان به حضور فعال در نماز جماعت و بهره مندی از مزایای آن به پایان می رسد. نتایج این بررسی نشان می دهد که نماز جماعت با فراهم آوردن بستری معنوی و اجتماعی مشترک، می تواند نقش موثری در ارتقاء سطح همبستگی و همکاری در مدارس ایفا نماید، مشروط بر آنکه با برنامه ریزی مناسب و تلاش همه جانبه عوامل آموزشی و تربیتی همراه باشد.

کلیدواژه ها:

نماز جماعت ، همبستگی ، همکاری ، مدارس ، تربیت دینی ، تربیت اجتماعی ، تعاملات اجتماعی ، ارزش های اخلاقی