تاملی بر نقش معلم به عنوان عنصر تسهیل گر در امر یادگیری مشارکتی

نقش معلم به عنوان تسهیل گر در فرآیند آموزش، یکی از مهم ترین تغییرات در رویکردهای نوین آموزشی است که به جای تمرکز بر انتقال مستقیم دانش، بر یادگیری فعال و مشارکتی تاکید دارد. در این رویکرد، معلم دیگر تنها منبع اطلاعات نیست، بلکه راهنما و پشتیبانی است که مسیر یادگیری دانش آموزان را تسهیل می کند. معلم تسهیل گر با ایجاد فضایی تعاملی و پویا، دانش آموزان را تشویق می کند تا خود به جست وجو، کشف و تحلیل مفاهیم بپردازند و از طریق تجربه های شخصی و گروهی، به درک عمیق تری از موضوعات دست یابند. این نقش شامل طراحی فعالیت های آموزشی متنوع، استفاده از ابزارها و فناوری های نوین، و فراهم کردن فرصت هایی برای گفت وگو، همکاری و تبادل نظر میان دانش آموزان است. معلم تسهیل گر به جای ارائه پاسخ های آماده، دانش آموزان را به پرسیدن سوالات جدید، تفکر انتقادی و یافتن راه حل های خلاقانه هدایت می کند. چنین رویکردی نه تنها موجب تقویت مهارت های علمی دانش آموزان می شود، بلکه توانایی های اجتماعی مانند کار گروهی، مسئولیت پذیری و احترام به دیدگاه های دیگران را نیز در آن ها پرورش می دهد. هدف اصلی این رویکرد، تبدیل دانش آموزان به یادگیرندگان مستقل و مادام العمر است که بتوانند دانش خود را در موقعیت های مختلف زندگی به کار گیرند. این نقش همچنین بر رشد عاطفی و اجتماعی دانش آموزان تاثیرگذار است؛ زیرا با ایجاد فضایی امن و حمایتگرانه، اعتمادبه نفس آن ها را افزایش داده و آن ها را برای مواجهه با چالش های آینده آماده می کند. در این مقاله، اهمیت نقش معلم به عنوان تسهیل گر بررسی شده و ویژگی های کلیدی این نقش مانند تعامل مثبت با دانش آموزان، انعطاف پذیری در روش های تدریس، و توانایی ایجاد انگیزه در یادگیرندگان مورد بحث قرار گرفته است. همچنین تاثیر این رویکرد بر کیفیت یادگیری و توسعه مهارت های چندبعدی دانش آموزان تحلیل شده است. نتایج نشان می دهد که تغییر رویکرد از معلم محوری به یادگیرنده محوری می تواند گامی موثر در جهت ارتقای کیفیت آموزش و پرورش نسل آینده باشد.

کلیدواژه ها:

تدریس معلم ، ارتقا یادگیری فعال و مشارکتی ، کلاس درس