آموزش مهارت های تفکر خلاق و کاربردی در مدارس ابتدایی

در دنیای پیچیده و پویا امروز، آموزش تنها انتقال دانش نیست، بلکه توانمندسازی دانش آموزان برای تفکر، خلق ایده و حل مسائل واقعی به صورت مستقل و منعطف، اهمیت بیشتری یافته است. پژوهش حاضر با رویکرد مروری، به بررسی مفهومی، کاربردی و آموزشی مهارت های تفکر خلاق و کاربردی در دوره ابتدایی پرداخته است. داده ها از طریق بررسی نظام مند کتاب های علمی معتبر بین المللی منتشرشده از سال ۲۰۱۵ به بعد، گردآوری و تحلیل شده اند.یافته های این مرور نشان می دهد که آموزش خلاقیت در سنین پایه می تواند زیربنای رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی دانش آموزان را فراهم سازد. روش هایی مانند یادگیری مبتنی بر پروژه، پرسشگری فعال، ادغام هنر و علوم، و بازی های آموزشی، در شکل گیری تفکر واگرا و استفاده عملی از دانش، نقش کلیدی دارند. نقش معلم به عنوان طراح فضای یادگیری، تسهیل گر مشارکت، و مشوق ابراز ایده های نو، در این فرایند برجسته است. همچنین، عوامل محیطی نظیر فضای فیزیکی کلاس، فناوری های نوین و فرهنگ مدرسه ای حمایتی، بستر لازم برای پرورش خلاقیت را تقویت می کنند.در عین حال، چالش هایی مانند برنامه درسی محدود، نبود آموزش تخصصی معلمان، نگرش های سنتی، و کمبود منابع، موانعی جدی بر سر راه آموزش تفکر خلاق محسوب می شوند. این مقاله با تحلیل دقیق وضعیت موجود، بر ضرورت بازنگری در سیاست های آموزشی، طراحی دوره های توانمندسازی معلمان و بازسازی محیط های یادگیری تاکید دارد. نتیجه گیری این تحقیق آن است که پرورش خلاقیت و تفکر کاربردی در مدارس ابتدایی، گامی بنیادین برای ساختن جامعه ای یادگیرنده، نوآور و متفکر در آینده خواهد بود.

کلیدواژه ها:

کلیدواژه ها: تفکر خلاق ، مدارس ابتدایی ، آموزش کاربردی ، پروژه محور ، معلمان ، محیط یادگیری ، نوآوری آموزشی