رابطه کیفیت زندگی با اضطراب و شدت کیفیت خواب دربیماران کرونایی بهبود یافته

هدف از پژوهش حاضر رابطه کیفیت زندگی با اضطراب و شدت کیفیت خواب دربیماران کرونایی بهبود یافته بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود.جامعه آماری این پژوهش شامل بیماران کرونایی بهبود یافته از کرونا درشهر شیراز سال ۱۴۰۰دربیمارستان (نمازی) بود.نمونه آماری پژوهش حاضر متشکل از بیماران کرونایی بهبود یافته که از طریق نمونه گیری دردسترس ۱۰۰نفر انتخاب شد.جهت جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، اضطراب بک ، کیفیت خواب پترزبورگ استفاده گردید. یافته ها نشان داد کیفیت زندگی می تواند (۴/۲۳) درصد از واریانس متغیر شدت کیفیت خواب را پیش بینی کند. مولفه های سلامت محیط و سلامت عمومی می توانند (۴/۴۸) درصد از واریانس متغیر اضطراب را پیش بینی کنند. مولفه سلامت محیط می تواند (۸/۲۹) درصد از واریانس متغیر شدت کیفیت خواب را پیش بینی کند.