همسرآزاری در میان زنان و عوامل اجتماعی- جمعیت شناختی مرتبط با آن: یافته های یک مطالعه مقطعی

مقدمه: همسر آزاری یک معضل مهم سلامت عمومی است که به طور گسترده ای زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. شناسایی میزان گستردگی این مشکل در جوامع مختلف و عوامل مرتبط با آن ضروری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی همسرآزاری و عوامل مرتبط با آن انجام شده است. مواد و روش کار: در این مطالعه که به صورت توصیفی- تحلیلی (مقطعی) انجام گرفت، تعداد ۳۸۸ نفر از زنان متاهل سنین باروری شهرستان پردیس استان تهران در سال ۱۴۰۲ به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از یک پرسشنامه مطلوب که شامل دو بخش عوامل اجتماعی - جمعیت شناختی و حل تعارض بود، جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون خطی مدل همزمان و با استفاده از نرم افزار ۱۶SPSS انجام شد. یافته ها: شیوع خشونت جسمی ۳۵/۸%، آسیب جدی ۱۹/۶%، روانی ۶۷/۸%، جنسی ۲۸/۶% و شیوع کلی همسرآزاری ۷۱/۹% بوده است. اگرچه، تحصیلات زنان و همسرانشان، شغل همسر، وضعیت اقتصادی، محل زندگی، نسبت فامیلی با همسر، سن ازدواج و سابقه بیماری با همسرآزاری و مولفه های آن ارتباط معنی دار داشت، اما تنها شغل همسر ۱۹% و محل سکونت ۱۲% تغییرات همسرآزاری را به طور معنی دار پیش بینی می کنند. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که همسرآزاری و انواع آن در زنان شهرستان پردیس شیوع بالایی دارد و همسرآزاری و مولفه های آن با برخی عوامل جمعیت شناختی اجتماعی به ویژه وضعیت اقتصادی ارتباط داشت و افزایش آگاهی و اطلاعات در این زمینه می تواند در پیشگیری و مدیریت این پدیده موثر باشد.

کلیدواژه ها:

Intimate Partner Violence ، Women ، همسرآزاری ، خشونت ، زنان