استفاده تلفیقی از اسانس گیاه پونه Mentha longifolia و Beauveria bassiana برای مدیریت جمعیت Tribolium castaneum در شرایط آزمایشگاهی
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 14، شماره: 4
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 51
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-14-4_006
تاریخ نمایه سازی: 28 اسفند 1403
چکیده مقاله:
در پژوهش حاضر، اثرات تلفیقی اسانس استخراج شده از گیاه پونه و اسپورهای بیماری زای جدایه OZ۱ قارچ بیمارگر Beauveria bassiana (Bals.) Vuill. در کاهش جمعیت شپشه قرمز آرد Tribolium castaneum (Herbst)، مورد بررسی قرار گرفت. بیش ترین درصد تلفات حشرات بالغ شپشه قرمز آرد (۵/۸۲ درصد) در بالاترین غلظت مورد استفاده از اسانس پونه (۶۷/۲۶ میکرولیتر اسانس در لیتر هوا) مشاهده شد. غلظت لازم برای نابودی ۵۰ درصد حشرات مورد مطالعه (LC۵۰ برابر ۲۶/۱۵ میکرولیتر اسانس در لیتر هوا) برآورد شد. اسانس پونه قادر به حفظ اثرات کشندگی مطلوب خود تا حدود ۲۰ روز بود. تیمار حشرات بالغ با غلظت های مختلف اسانس پونه (LC۱۰، LC۲۰، LC۳۰ و LC۴۰ ) روند افزایش جمعیت و تغذیه شپشه قرمز آرد را طی یک دوره سه ماهه با اختلال مواجه نمود. ارزیابی پتانسیل بیماری زایی قارچ بیمارگر B. bassiana نشان داد که حشرات بالغ پس از مواجهه با بالاترین غلظت مورد استفاده (۱۰۸ کنیدی بر میلی لیتر)، تنها متحمل مرگ و میر حدود ۶ درصدی شدند. در مرحله نهایی، اثرات تیمارهای تلفیقی شامل ۱- استفاده هم زمان از غلظت های مختلف زیرکشنده اسانس (LC۵، LC۱۰، LC۱۵، LC۲۰ و LC۲۵) و اسپورهای بیماری زای قارچ بیمارگر (غلظت ۱۰۶ کنیدی بر میلی لیتر)، ۲- تقدم استفاده از اسانس و ۳- تقدم استفاده از قارچ بیمارگر، در ایجاد تلفات در جمعیت حشرات بالغ شپشه قرمز آرد مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که درصد تلفات حشرات بالغ شپشه قرمز آرد در تیمارهای تلفیقی کاربرد هم زمان اسانس و قارچ و تقدم استفاده از اسانس، به مراتب بیش تر بود. یافته های پژوهش حاضر اثرات هم افزایی تیمارهای تلفیقی را تایید می کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرتضی باقری خانیمنی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
امین صدارتیان جهرمی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
حجت اله محمدی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
مصطفی حقانی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
