تحلیل سیاست های کلان آموزشی در راستای توسعه مدارس فناوری محور و تاثیر آن بر کیفیت آموزش و پرورش در عصر دیجیتال

در دنیای امروز، فناوری به عنوان یکی از ارکان اصلی تحول در نظام های آموزشی شناخته می شود. مدارس فناوری محور، به عنوان یک مدل نوین آموزشی، با استفاده از ابزارهای دیجیتال و فناوری های نوین، به دنبال ایجاد یک فضای یادگیری پویا و مبتنی بر نوآوری هستند. این مدارس در پاسخ به چالش ها و نیازهای دنیای دیجیتال و جهانی شده، به منظور ارتقاء کیفیت آموزش و پرورش طراحی شده اند. مدارس فناوری محور می توانند با استفاده از فناوری های نوین به طور موثر فرآیندهای تدریس و یادگیری را بهبود بخشند و به پرورش مهارت هایی مانند تفکر انتقادی، حل مسئله، همکاری و خلاقیت در دانش آموزان کمک کنند. همچنین، تاثیرات استفاده از فناوری در یادگیری به ویژه در پرورش مهارت های دیجیتال و توانمندی های اجتماعی دانش آموزان در عصر دیجیتال بررسی می شود. استفاده از فناوری در مدارس می تواند دسترسی به منابع آموزشی را گسترش داده و فرآیند یادگیری را شخصی سازی کند، به طوری که دانش آموزان می توانند با سرعت و شیوه ای متناسب با نیازهای خود به یادگیری بپردازند. با این حال، این تحقیق همچنین به چالش هایی مانند شکاف دیجیتال، نیاز به آموزش معلمان در استفاده از فناوری های نوین، و ضرورت ایجاد زیرساخت های مناسب در مدارس فناوری محور اشاره می کند. یکی از نکات کلیدی این تحقیق این است که برای بهره برداری موثر از فناوری، مدارس باید توانایی مدیریت تغییرات را داشته باشند و منابع و آموزش های لازم برای معلمان و دانش آموزان را فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

سیاست کلان آموزشی ، مدارس ، فناوری محور ، آموزش و پرورش ، عصر دیجیتال