یکی از حکمت های
ازدواج در متون دینی، بقای نسل است و از مهمترین مسائل ازدواج، کفویت اعتقادی میان زوجین و حرمت
ازدواج با بیگانگان می باشد. در این مقاله تلاش براین است که مبانی و مستندات حرمت
ازدواج زن یا مرد مسلمان با بیگانگان بر پایه آیات و روایات فقهی بیان شود. براساس فتوای مشهور بلکه اجماعی در میان فقهای اسلام
ازدواج مرد مسلمان با زن کافر غیر اهل کتاب جایز نیست، از نظر فقهای اسلام،
ازدواج موقت؛ با زنان یهودی و مسیحی به عنوان یک اصل اولی جایز می باشد، ولی
ازدواج دائم با مشرکان را همه فقهای اسلام ممنوع میدانند، اعم از آنکه کتابی باشند یا غیرکتابی. اگر
ارتداد مرد یا زن مرتد ملی پیش از دخول محقق گردد، عقد
ازدواج آنها فسخ می گردد و اگر
ارتداد بعد از دخول صورت گرفته شده باشد، فسخ
ازدواج متوقف بر انقضای مدت عده خواهد بود، اما در صورتی که
ارتداد مرد فطری باشد، همسرش می تواند از او جدا شود. کسانی که برای آنان کتابی نیست، اما حدود و احکام دارند.«مرتد ملی » و« مرتد فطری» را براساس آیات قرآن از اقسام کافر دانسته اند . و در نهایت به طورکلی چنین نتیجه گیری می شود که اگر بین زن و شوهری از نظر دینی با یکدیگر اختلاف پیش آید و یکی از آنها مرتد شد و دین خود را تغییر داد،
ازدواج آنها فسخ می شود و احتیاجی به طلاق ندارند.