بررسی اثرات تغییر حسابرس و درماندگی مالی بر گزارشگری مالی متقلبانه با توجه به نقش تعدیلگر تاخیر گزارش حسابرسی مبتنی بر رکن اقتصادی پایداری شرکتی

مطابق با تئوری علامت دهی ، اطلاعات مربوط به وضعیت حسابرسان ، از جمله تصدی و تغییر آنها و همچنین وضعیت سلامت مالی شرکت ها و به موقع بودن گزارشگری مالی ، می تواند نشانگر تغییراتی در وضعیت ارائه صورت های مالی باشد. هدف از این پژوهش بررسی اثرات تغییر حسابرس و درماندگی مالی بر گزارشگری مالی متقلبانه با توجه به نقش تعدیلگر تاخیر گزارش حسابرسی است . تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و ازنظر شیوه گردآوری داده ها، از نوع تحقیقات پس رویدادی است و در حوزه تحقیقات اثباتی حسابداری قرار دارد که با استفاده از روش رگرسیون لوجیت به آزمون فرضیات پرداخته شده است . برای جمع آوری اطلاعات ، از داده های ۱۶۴ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی ۱۳۹۱-۱۴۰۰ استفاده شده است . نتایج آزمون فرضیه های پژوهش نشان بین تغییر حسابرس و گزارشگری مالی متقلبانه رابطه منفی و معنی داری وجود دارد؛ اما بین درماندگی مالی و گزارشگری مالی متقلبانه رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد تاخیر گزارش حسابرسی بر رابطه بین تغییر حسابرس و گزارشگری مالی متقلبانه نقش تعدیلگر مثبت دارد؛ اما نقش تعدیلگر تاخیر گزارش حسابرسی بر رابطه بین درماندگی مالی و گزارشگری مالی متقلبانه معنی دار نیست . توجه به نتایج این تحقیق در راستای تقویت رکن اقتصادی پایداری شرکتی که به حفظ شیوه های حسابداری صادقانه و شفاف و انطباق با مقررات اشاره دارد میتواند کاربرد داشته است .

کلیدواژه ها:

تغییر حسابرس ، درماندگی مالی ، گزارشگری مالی متقلبانه ، تاخیر گزارش حسابرسی ، پایداری شرکتی .