بررسی تاثیر تاب آوری روانشناختی بر شانس بقای کسب و کار با میانجی گری افسردگی در شرایط بحرانی (مطالعه موردی : شهرک صنعتی مرند و سرمایه گذاری خارجی )

شرکت های کوچک سهم بزرگی در اقتصاد مدور دارند. و از طرفی بحران اقتصادی می تواند بقای سازمان ها را تهدید نماید، از این رو درک عواملی که شانس بقای کسب و کار شرکت های کوچک را پیش بینی می کند بسیار مهم است . از جمله این عوامل تاب آوری روانشناختی صاحبان شرکت می باشد که به مقابله با افسرگی کمک می کند و منجر به شانس بیشتری برای بقای کسب و کار می شود. لذا پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر تاب آوری روانشناختی بر شانس بقای کسب و کار با میانجی گری افسردگی در شرایط بحرانی در شهرک های صنعتی انجام شده است . این پژوهش از نوع کاربردی و با روش توصیفی - همبستگی انجام شده است . جامعه آماری پژوهش ، مالکان شرکت های فعال در شهرک های صنعتی (مرند و سرمایه گذاری خارجی ) است . کل جامعه آماری به تعداد ۱۴۵ شرکت فعال می باشد و از روش نمونه گیری تمام شمار استفاده شده است . روش پژوهش حاضر پیمایشی است و به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شده است . فرضیه های پژوهش با استفاده از نرم افزار SMART PLS و روش مدل معادلات ساختاری برای بررسی مدل عل ی ، آزمون شدند. نتایج آماری نشان می دهد که تاب آوری روانشناختی بر شانس بقای کسب و کارتاثیر معنادار دارد. و همچنین افسردگی در شرایط بحرانی به صورت معناداری تاثیر تاب آوری روانشناختی بر شانس بقای کسب و کار را میانجیگری میکند. میتوان نتیجهگیری کرد که در زمان بحران اقتصادی، صاحبان دارای تابآوری روانیبا ، افسردگی کمتری را تجربه خواهند کرد. افسرگی کمتر شانس بقای شرکتهای کوچک را افزایش میدهد

کلیدواژه ها:

تاب آوری روانشناختی ، شانس بقای کسب وکار ، افسردگی ، شهرک صنعتی