گزارشگری پایداری در بخش عمومی

ریسک ها و فرصت های اجتماعی و زیست محیطی پتانسیل قوی برای تاثیرگذاری بر امنیت و موفقیت بلندمدت سازمان ها دارند، لذا ضرورت دارد سازمان ها اطلاعاتی افشا کنند که فراتر از اطلاعات منعکس شده در حسابداری مالی است . گزارشگری پایداری برای رسیدگی به نیازهای اطلاعاتی اجتماعی و زیست محیطی ذینفعان پدیدار شد که به عنوان سنگ بنای استراتژیک عمل می کند و سازمان ها را قادر می سازد تا به طور موثر با این چالش های نوظهور مقابله کنند. بخش عمومی در مقایسه با بخش خصوصی گستردگی ، تنوع و مسئولیت های بیشتری دارد و پتانسیل زیادی برای پیشرفت در پایداری و پاسخگویی دارد، لذا حسابداری اجتماعی و زیست محیطی و پاسخگویی آن بسیار مهم تر از بخش خصوصی است . پژوهش حاضر به روش کتابخانه ای انجام شده است و با مطالعه و بررسی نوشتارهای تخصصی موجود اقدام به بررسی موضوع و دستیابی به اهداف پژوهش نموده است . یافته ها نشان داد که علیرغم تنوع و گسترگی و اهمیت فعالیت های بخش عمومی و پیامدهای اقتصادی ، زیست محیطی و اقتصادی فعالیت های آن و اهمیت توجه به فعالیت های پایداری در بخش عمومی و ضرورت پاسخگویی ، اقدامات اساسی در این رابطه انجام نپذیرفته شده است . نظریه های متعدد حسابداری ، پشتوانه به کارگیری گزارشگری پایداری در بخش عمومی است . همچنین ، گزارشگری پایداری در بخش عمومی هدف ، دامنه و مبانی متفاوتی با بخش خصوصی را می طلبد.

کلیدواژه ها:

گزارشگری پایداری ، بخش عمومی ، عوامل اقتصادی ، عوامل زیست محیطی ، عوامل اجتماعی