مدارس هوشمند پدیده ای نو در نظام های آموزشی

مدارس هوشمند الکترونیکی رویکرد جدیدی در آموزش است که تلفیق اطلاعات و برنامه های درسی تغییرات اساسی در فرآیند یاددهی و یاد گیری را به دنبال داشته است. در این رویکرد نقش معلم به عنوان راهنما و نه انتقال دهنده دانش، نقش دانش آموز به عنوان عضو فعال ، خلاق ، نقاد و مشارکت جو ، به جای عضوی منفعل و مصرف کننده دانش و نظام ارزشیابی به صورت فرآیند محور نه نتیجه محور ، تغییر پیدا می کند. هدف نهایی از فعال نمودن مدارس هوشمند ، تربیت نیروی کار مجهز به سواد رایانه ای است که بتواند نیازهای قرن بیست و یکم را بر آورده کند. این امر نظامهای آموزشی را بر آن داشته است تا در محتوای دروس تغییراتی را به وجود آورده و با توجه به هدف های از پیش تعیین شده آنان را برای ورود به جامعه اطلاعاتی آماده کنند . در این مدارس فضای فیزیکی وجود داشته و دانش آموزان ملزم به رفتن در کلاسهای درس می باشند ولی محتوای دروس الکترونیکی بوده و از سخت افزارها و رسانه ها در کلاس درس استفاده می شود. تمام رایانه ها در کلاس درس متصل به شبکه های ارتباطی و اینترنت می باشد و معلمان در کلاس درس از فنون برتر برای تدریس و فهم بهتر مطالب استفاده می کنند و بجای جواب دادن به پرسشهای مطرح شده برای دانش آموزان آنان را راهنمایی می کنند تا خودشان جواب پرسشها را پیدا کنند.