اسباب و پیامدهای یاس و راه های درمانی آن از منظر اسلام و روانشناسی

یاس و نداشتن نگرش مثبت و امیدوارانه، ضمن از بین بردن تلاش های هدفمند آدمی، یکی از موضوعاتی است که تضعیف سلامت روان انسان را سبب می شود. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اسباب و پیامدهای یاس و راه های درمانی آن از منظر اسلام و روانشناسی با روش توصیفی-تحلیلی است. یافته های این پژوهش نشان می دهد؛ از دیدگاه اسلام نداشتن ایمان، عدم درک صحیح از استعدادهای فردی،نداشتن درکی واقع بینانه و منطقی از هدف و از عواملی است که فرد را از یاد خدا دور کرده و او را به ورطه، یاس و ناامیدی می کشاند. از منظر فرهنگ اسلام منشا اصلی بروز یاس در حوزه ی فکر و اندیشه، ظاهر بینی و دنیا گرایی افراد و دوری از معنویت در زندگی بوده و نتیجه این حالت، به صورت بیماری های مختلفی مانند افسردگی و صدمات روحی شدید و بی هدفی و احساس پوچی در زندگی خود نمایی می کند؛ لذا در قرآن روحیه یاس همواره مورد نکوهش قرار گرفته است. نگاه درمانی قرآن در حوزه روان و فکر آدمی به طور کلی در یاد خدای سبحان و تلاش و صبر در برابر مشکلات و همچنین ایمان به آخرت خلاصه می گردد. از دیدگاه روانشناسی ناامیدی با افسردگی، خودکشی و اعتیاد ارتباط مستقیم دارد. همچنین ارتباط با معنویت در بیان ارزش ها و بایدها و نبایدهای آن، نقش بسیار موثری در مقابله با ناامیدی دارد.

کلیدواژه ها:

یاس ، اسلام ، روانشناسی