بررسی تاثیر روش های تدریس در یادگیری دانش آموزان درون گرا و برون گرا

دانش آموزان از نظر ویژگی های شخصیتی، به ویژه درون گرایی و برون گرایی، تفاوت های قابل توجهی دارند. این تفاوت ها می توانند بر نحوه ی یادگیری آن ها تاثیر بگذارند. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر روش های تدریس مختلف بر یادگیری دانش آموزان درون گرا و برون گرا است. در این پژوهش مروری نظام مند، مطالعات انجام شده در زمینه ی تاثیر روش های تدریس بر یادگیری دانش آموزان با توجه به ویژگی های شخصیتی آن ها، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته اند. یافته ها نشان می دهند که روش های تدریس فعال و مشارکتی، مانند بحث گروهی، پروژه های گروهی، و بازی های آموزشی، برای دانش آموزان برون گرا مناسب تر هستند، در حالی که روش های تدریس انفرادی، مانند مطالعه ی مستقل، پروژه های فردی، و آموزش های مبتنی بر کامپیوتر، برای دانش آموزان درون گرا مناسب تر به نظر می رسند. با این حال، به نظر می رسد که ترکیبی از روش های تدریس، که هم به نیازهای دانش آموزان درون گرا و هم برون گرا پاسخ دهد، می تواند بهترین نتیجه را در پی داشته باشد. در پایان، پیشنهاداتی برای انطباق روش های تدریس با ویژگی های شخصیتی دانش آموزان ارائه شده است.