بررسی جهان وطن گرایی مولانا بر اساس روش تحلیل گفتمان ون دایک

فرایند جهانی شدن بی گمان یکی از تاثیرگذارترین رویدادهای عصر حاضر محسوب می شود و سایه گسترده آن را می توان در حوزه های سیاست، اجتماع و فرهنگ مشاهده نمود. جهان وطن گرایی، یکی از رهیافت های بر افبال زندگی اجتماعی مسئولانه در جهان جدید محسوب می شود. بر اساس این رهیافت تمام انسان های کره زمین به عنوان شهروند جهانی و به صورت واحد در نظر گرفته می شوند، جهان مشمولی، عمومیت و فرهنگ گرایی از مهم ترین عناصر کره زمین به شمار می آید. نوشتار حاضر با استفاده از روش تحلیل گفتمان 'ون دایک' به تحلیل جایگاه عناصر جهان وطن گرایی در آثار مولانا پرداخته با دلایل افبال جهانی نسبت به اشعار و اندیشه های او را بررسید. یافته های این پژوهش نشان می دهد نگاه مولانا نگاهی فراغ از تعصبات نژادی، اعتقادی، مذهبی و جنسیتی است و روش اعتدالی و عرفانی و نسبت به مسائل مختلف اجتماعی و اخلاقی و نیز تاکید بر ضرورت خودباوری و رفتار اندیشمندانه و غیر مقلدانه برای رسیدن به منزل مقصود، مهم ترین ویژگی هایی است که باعث می شود مولانا به عنوان یک شخصیت جهان وطن گرای محترم و معتبر شناخته شود.

کلیدواژه ها:

جهان وطن گرایی ، جهان شمولی ، عمومیت و فرهنگ گرایی ون دایک ، مولانا