بررسی خوراک در ایران عصر ساسانی و تداوم آن در دوره عباسی

بشر در عصر ساسانی بعنوان یکی از پیشرفته ترین تمدن های زمان خود، از تنوع و غنای غذایی برخوردار بود که نشان دهنده ساختارهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی پیشرفته این دوره است. خوراک در این دوره به گونه ای بود که بسیاری از سنت ها و مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آن را تحت تاثیر قرار می داد. ورود به قدرت خلفای عباسی و حاکمیت اسلامی، تحولات مهمی در زمینه فرهنگ و تمدن ایجاد کرد. این مقاله به بررسی تطور خوراک از جمله الگوهای غذایی منتقل و تحول فرهنگ عربی و جوامع اسلامی ادغام شده با فرهنگ و تمدن ساسانی و تداوم آن در دوره عباسی می پردازد. با استناد به منابع تاریخی و متون ادبی، نشان داده می شود که چگونه روش ها و مواد اولیه آشپزی مرتبط با خوراک و جایگاه اجتماعی غذا در این دو دوره به هم پیوسته اند. همچنین نقش ایران در شکل گیری فرهنگ غذایی جهان اسلام بررسی شده و تاثیر فرهنگ ها در شکل دهی هویت غذایی این دوره تحلیل می گردد. این پژوهش با تکیه بر مطالعات پیش زمینه ای، از جمله تاریخ، مردم شناسی و مطالعات ادبی، به تبیین رابطه پیچیده میان فرهنگ غذایی و تغییرات اجتماعی - سیاسی می پردازد و بر اهمیت میراث ساسانی در تغذیه و آشپزی دوره عباسی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

خوراک ، ساسانیان ، دوره عباسی ، تاریخ آشپزی