بررسی جلوه های عشق در غزلیات خاقانی

عشق واژه ای بسیار مقدس که حیات و ممات کائنات برپایه آن استوار است و یکی از اساسی ترین مطالعات شعر فارسی است. یکی از انواع زمینی و آسمانی آن وجود اوست که در اشعار شاعران مضامین عالی و تعابیر زیبایی را به وجود آورده است. شعر فارسی از شاعرانی نام آور است که این عرصه طبع آزمایی نموده، خاقانی شروانی یکی از شاعرانی است که در کنار قصاید غزل را به شمار می برده و به سرای ادب فارسی مضامین عاشقانه را با بیانی لطیف و روان بیان نموده است. هدف این تحقیق بررسی جلوه های گوناگون عشق در غزلیات خاقانی است تا مشخص شود مدرنظر چه ویژگی هایی دارد؟ نشان می دهد که ویژگی ها و صفات عشق در غزلیات خاقانی غالبا مضامین عاشقانه دارد. او به مدد صبح کوتاه پیامبر، در فراق معشوق، از عشقی گل سوز سخن می گوید.

کلیدواژه ها:

عشق ، خاقانی ، غزل عاشقانه