زبان شناسی قرآن

خدای متعال، قرآن کریم را هدایت انسان خوانده است و برای رسیدن به این هدف متعالی، زبان متناسب آن را به کار گرفته است. منظور از زبان قرآن، شیوه بیانی قرآن است که از نظر بسیاری از اندیشمندان، شیوه بیان قرآن همان زبان عرفی و عقلایی است، به این معنا که قرآن در ابلاغ پیام خود سبک و عرفی خاصی را بکار گرفته است. هدف عمده پژوهش حاضر، زبان شناسی قرآن است. روش تحقیق مورد استفاده توصیفی - تحلیلی و تکنیک مورد استفاده نوع اسنادی و کتابخانه ای است. این یافته ها نشان می دهد که قرآن به دلیل گستردگی در مفاهیم زبان شناسی و قدرت استعاره ای خود یکی از بهترین زبان های شناسی در قرآن است که بسیاری از مسائل را بر اساس طبقه بندی زبان عربی، این لهجه در گروه لهجه حجازی، چنان که در آیات ۱۹ و ۳۰ اشاره می شود، یکی از راهکارهای تاثیرگذار در تربیت به ویژه تربیت اخلاقی، زبان های مختلف فلسفی و تبیین علمی و معلولی است. همچنین زبان مشترک همه ساحت ها است، از این قرآن کریم که نسخه جاودانی برای هدایت عموم بشر است، بیش از دیگر زبان ها از زبان تصویری استفاده کرده است.

کلیدواژه ها:

قرآن ، زبان شناسی ، زبان تصویر