بررسی تاثیرات و نقش یادگیری آموزه های دینی بر وضعیت روحی دانش آموزان ابتدایی

نظام آموزشی هر جامعه نه تنها بر انتقال دانش و مهارت های علمی متمرکز است، بلکه پرورش ابعاد اخلاقی، اجتماعی و روحی دانش آموزان نیز از اهداف اساسی آن به شمار می رود. یکی از مولفه های مهم در این راستا، آموزش آموزه های دینی است که می تواند تاثیر عمیقی بر شکل گیری شخصیت، باورها و سلامت روانی دانش آموزان داشته باشد. دین به عنوان یک منبع مهم معنابخش در زندگی انسان، قادر است احساس آرامش، امید و انگیزه را در افراد تقویت کرده و آن ها را در برابر فشارهای روانی و چالش های زندگی مقاوم تر سازد. در دوران کودکی و به ویژه در مقطع ابتدایی، دانش آموزان در حال تجربه تغییرات شناختی، عاطفی و رفتاری هستند. در این دوره، آموزش مفاهیمی مانند صبر، مهربانی، صداقت، همکاری و مسئولیت پذیری می تواند در رشد اجتماعی و روحی آن ها نقش بسزایی ایفا کند. از سوی دیگر، بی توجهی به این آموزه ها ممکن است منجر به بروز مشکلاتی همچون اضطراب، عدم اعتمادبه نفس و ضعف در روابط اجتماعی شود. بنابراین، بررسی تاثیر آموزش آموزه های دینی بر وضعیت روحی دانش آموزان ابتدایی، می تواند به ارائه راهکارهای مناسب برای بهبود شرایط آموزشی و تربیتی کمک کند. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی تاثیرات و نقش یادگیری آموزه های دینی بر وضعیت روحی دانش آموزان ابتدایی پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که یادگیری آموزه های دینی نه تنها به تقویت روحیه معنوی و اخلاقی دانش آموزان ابتدایی کمک می کند، بلکه از طریق افزایش اعتمادبه نفس، ایجاد انگیزه تحصیلی و تقویت رفتار اجتماعی، تاثیرات مثبتی بر وضعیت روحی آن ها داشته و زمینه ساز رشد و پیشرفت در سایر جنبه های زندگی می شود.

کلیدواژه ها:

آموزه دینی ، وضعیت روحی ، دانش آموزان ، آموزش ، مدرسه