رویکردهای نوظهور در پیشگیری از خشونت در نظام آموزشی مدارس

خشونت در مدارس یکی از چالش های جدی نظام های تعلیم و تربیت در جوامع امروزی است که می تواند پیامدهای منفی متعددی بر سلامت روانی، اجتماعی و آموزشی دانش آموزان و کارکنان مدرسه داشته باشد. این پدیده نه تنها فرآیند یادگیری را مختل می سازد، بلکه باعث ایجاد اضطراب، افت تحصیلی، ترک تحصیل و مشکلات رفتاری در میان دانش آموزان می شود. با رشد روزافزون فناوری و تغییرات اجتماعی، شکل و ماهیت خشونت در مدارس نیز تغییر کرده و این امر لزوم اتخاذ رویکردهای نوین و کارآمد در پیشگیری و کنترل آن را ضروری می سازد. بررسی دقیق عوامل موثر بر بروز خشونت و طراحی مداخلات مناسب می تواند به ایجاد مدارس امن و پویا کمک کند. خشونت در مدارس، چه به صورت فیزیکی و چه به شکل روانی یا کلامی، از جمله آسیب های اجتماعی نگران کننده ای است که بسیاری از کشورها، از جمله ایران، با آن مواجه هستند. در سال های اخیر، افزایش موارد پرخاشگری، درگیری های فیزیکی، قلدری و خشونت سایبری در مدارس نشان می دهد که روش های سنتی پیشگیری و مداخله پاسخگوی نیازهای امروز نیستند. این وضعیت می تواند ریشه در عوامل متعددی همچون نارسایی های خانوادگی، ضعف مهارت های اجتماعی، محتوای نامناسب رسانه ای و مشکلات نظام آموزشی داشته باشد. با توجه به اینکه مدارس به عنوان محیطی امن برای تربیت و رشد دانش آموزان تعریف می شوند، تداوم خشونت در این فضاها به طور جدی بر اعتماد دانش آموزان به نهاد آموزش و پرورش اثر می گذارد. بنابراین، مساله اصلی این پژوهش تحلیل و ارزیابی رویکردهای نوظهوری است که می توانند به پیشگیری از خشونت در مدارس کمک کرده و زمینه ساز ارتقاء سلامت روان و اجتماعی دانش آموزان شوند. پیشگیری از خشونت در مدارس باعث کاهش مشکلاتی همچون افت تحصیلی، اضطراب، افسردگی و ترک تحصیل دانش آموزان می شود. امنیت روانی و فیزیکی در مدارس یکی از الزامات دستیابی به اهداف تربیتی و آموزشی است. با توجه به ظهور اشکال نوظهور خشونت از جمله خشونت سایبری، ضرورت دارد که رویکردهای پیشگیری به روز و مبتنی بر شواهد علمی باشند. تحلیل رویکردهای نوین می تواند ابزارها و مهارت های لازم را در اختیار مدیران و معلمان قرار دهد تا بتوانند رفتارهای پرخاشگرانه را مدیریت کرده و محیط های سالم تری ایجاد کنند.

کلیدواژه ها:

خشونت در مدارس ، پیشگیری از خشونت ، محیط آموزشی ، قلدری ، مدیریت رفتار