بررسی موسیقی در شعر کودک

در شعر فارسی ، »موسیقی « به جریان ریتمیک و الگوهای صوتی ایجاد شده از چینش کلمات، هجاها و ابزارهای شعری در شعر اطلاق می شود. کیفیت آهنگین شعر فارسی اغلب با استفاده ماهرانه از قافیه ، متر، همخوانی ، همخوانی و دیگر عناصر صوتی به دست می آید. این فعل و انفعال هماهنگ صداها جذابیت زیبایی شناختی بیت را افزایش می دهدوبه کیفیت موسیقی کمک می کند که شنوندگان یا خوانندگان را مجذوب خود می کند. مفهوم »موسیقی درونی « در شعر فارسی بر تاثیر عاطفی و قدرت برانگیختن این ویژگی های غنایی تاکید دارد و تجربه شعری را برای مخاطب غنی می سازد. شعر “باران”و“ماهی ” می تواند نمایانگر تاثیرات طبیعت و محیط اطراف بر روح و روان انسان باشد. این شعرها می توانند تاثیرات مثبت و منفی محیط زیست را بر روحیه انسان نشان دهند. شعر “بازی ” نیز می تواند نمایانگر دیدگاه شاعر نسبت به زندگی و تاثیرات آن بر روح و روان انسان باشد. این شعر می تواند به ما نشان دهد که چگونه می توانیم با استفاده از بازی وسرگرمی ، زندگی را بهتر و مفیدتر کنیم . در کل ، شعرهای بهمنی با استفاده از عناصر مختلف موسیقی ، تصاویر زیبا و مضامین عمیق ، می توانند تاثیرات قوی ای بر روح و روان خواننده داشته باشند.

کلیدواژه ها:

موسیقی شعر ، وزن ، ردیف و قافیه ، موسیقی درونی و معنوی