Comparison of the effect of a period of physical fitness training with and without transcranial direct current stimulation (tDCS) on decision-making and pistol shooting performance

زمینه و اهداف: آمادگی کامل رزم، مفهومی نوظهور در قرن بیست و یکم است که با یکپارچگی مولفه های ذهنی و بدنی محقق می شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر یک دوره تمرینات آمادگی جسمانی با و بدون تحریک الکتریکی جریان مستقیم (tDCS) بر تصمیم گیری و عملکرد تیراندازی با تپانچه در دانشجویان افسری انجام گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. از دانشجویان افسری دانشگاه امام علی(ع)، ۳۶ نفر به عنوان نمونه به صورت تصادفی به ۳ گروه آمادگی جسمانی بدون tDCS (۱۲ نفر)، آمادگی جسمانی با tDCS (۱۲ نفر) و گروه شم (۱۲ نفر) تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون شرکت کنندگان به اجرای۱۰ شلیک با تپانچه و آزمون تصمیم گیری پرداختند و عملکرد آنها ثبت شد. دوره تمرینی و تحریک شامل ۱۰ جلسه بود. مرحله پس آزمون مشابه با پیش آزمون و با اختلاف ۲۴ ساعت از همدیگر صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. برای مقایسه زوجی گروه ها از آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات آمادگی جسمانی همراه tDCS تاثیر معنی داری بر تصمیم گیری دارد (۰.۰۵>p) و همچنین تمرینات آمادگی جسمانی همراه با تحریک الکتریکی جریان مستقیم تاثیر معنی داری بر عملکرد و دقت تیراندازی دارد (۰.۰۵>p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، می توان پیشنهاد کرد که tDCS به عنوان تکنیک و مکمل تمرینات آمادگی جسمانی برای افزایش عملکرد تیراندازی و عوامل شناختی-ادراکی همچون تصمیم گیری در برنامه های نظامی دانشجویان افسری مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Physical Fitness ، tDCS ، Decision Making ، Guns ، Military Personnel ، آمادگی جسمانی ، تحریک الکتریکی جریان مستقیم ، تصمیم گیری ، تفنگ ، نظامیان