Investigating the effect of zinc supplementation on preventing bone resorption in a weightlessness animal model: An experimental study

زمینه و اهداف: نشانگرهای زیستی استخوان مثل آلکالن فسفاتاز اختصاصی استخوان (BAP) و استئوکلسین نقش مهمی در تحقیقات و نظارت بر اثرات مداخلات درمانی دارند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مکمل روی خوراکی بر BAP و استئوکلسین، در یک مدل شبیه سازی بی وزنی برای حیوان آزمایشگاهی انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه تجربی با گروه کنترل، ۱۴ موش صحرایی نر ویستار به واسطه تعلیق از دم در شرایط بی وزنی قرار گرفتند. موش ها به گروه مداخله (دریافت مکمل روی خوراکی سولفات روی) و کنترل تقسیم شدند. سطح سرمی BAP و استئوکلسین در ابتدا و انتهای یک دوره ۳۰ روزه بررسی شد. یافته ها: زندگی در شرایط بی وزنی منجر به افزایش معنی دار BAP و کاهش معنی دار استئوکلسین در هر دو گروه شد (۰.۰۵>p). افزودن روی به جیره غذایی به طور معنی داری سطوح BAP را افزایش داد (۰.۰۰۱>p). اما از کاهش سطح استئوکلسین جلوگیری نکرد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بی وزنی باعث کاهش معنی دار تشکیل استخوان (استئوکلسین) در حضور و عدم حضور مکمل روی می شود. لذا ممکن است تجویز این مکمل نتواند از تحلیل استخوان در سفرهای فضایی طولانی مدت جلوگیری نماید. تحقیقات بیشتر برای تعیین استراتژی های بهینه برای حفظ سلامت استخوان در شرایط بی وزنی مورد نیاز است.

کلیدواژه ها:

Microgravity Simulation ، Tail Suspension ، Osteocalcin ، Alkaline Phosphatase ، Zinc Sulfate ، شبیه سازی بی وزنی ، تعلیق از دم ، استئوکلسین ، آلکالن فسفاتاز ، سولفات روی