کیفیت برنامه درسی طب سنتی از منظر دانشجویان پزشکی عمومی

مقدمه: برنامه های درسی به عنوان یک نقشه یا طرح ناظر بر مهم ترین رخداد آموزش، یعنی یادگیری یا بازسازی تجربیات می باشند. لذا بررسی و آگاهی از کیفیت برنامه های درسی موثرترین اقدام برای هدایت و اجرای این برنامه ها می باشد. برای بهبود انسجام برنامه های درسی بایستی آن ها را بطور دور ه ای ارزیابی و در صورت لزوم تغییرات مورد نیاز را بر روی آن ها اعمال کرد. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت برنامه درسی طب سنتی رشته پزشکی است.روش کار: تعداد ۲۲۸ نفر از دانشجویان بر اساس روش نمونه گیری تصادفی–طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته کیفیت برنامه درسی طب سنتی متناسب با عناصر برنامه درسی تایلر استفاده شد و این پرسشنامه مشتمل بر دو بخش مشخصات فردی و سوالات مرتبط با کیفیت برنامه درسی طب سنتی از دیدگاه دانشجویان رشته پزشکی بود. روایی پرسشنامه به تائید افراد متخصص رسید و برای تعیین پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. پس از بررسی داده ها در  SPSSنسخه ۲۴ وارد شد.نتایج: میانگین وضعیت اهداف، محتوا و سازماندهی محتوا، راهبرد های یاددهی و یادگیری، و شیوه های ارزشیابی  برنامه درسی طب سنتی رشته پزشکی از دیدگاه دانشجویان پزشکی به ترتیب برابر با ۳.۳۳، ۳.۳۴، ۳.۳۴، ۳.۴۵ و ۳.۲۱ محاسبه شدند که تمامی آیتم ها به شکل معنی داری از دیدگاه دانشجویان وضعیت مطلوبی دارند. بر اساس آنالیز و تحلیل نتایج پرسشنامه های تکمیل شده اکثر دانشجویان پزشکی از کوریکولوم طب سنتی آگاهی داشته اند. ارتباطی میان جنسیت و ارزیابی کیفیت برنامه ی درسی مشاهده نشد. اما کارورزان به طور قابل توجهی کیفیت برنامه های درسی طب سنتی را بالاتر از کارآموزان ارزیابی کرده اند.  نتیجه گیری: برنامه ریزان آموزشی  می توانند در بازنگری برنامه درسی دوره ی پزشکی عمومی با توجه به جایگاه و ضرورت یادگیری طب سنتی در حرفه پزشکی، از یافته های این پژوهش بهره مند شده، و به تربیت یادگیرندگان طب سنتی در حوزه پزشکی بپردازند.

کلیدواژه ها:

کیفیت برنامه درسی ، دانشجویان پزشکی ، طب سنتی ، آموزش پزشکی