نقش برنامه درسی پنهان در تربیت اجتماعی دانش آموزان

یادگیری موثر و تغییرات مطلوب در یادگیرندگان به عنوان نتیجه تلاش تمامی بخش های این نظام مقدس محسوب می گردد که دستیابی به آن اهداف از طریق امر برنامه ریزی و ماحصل آن یعنی برنامه امکان پذیر نیست. با این حال انتظار آن است که دانش آموزان به عنوان مخاطبان اصلی امر یادگیری بر اساس تعامل با مجموعه عوامل اجتماعی، شناختی و فیزیکی محیط آموزشی به ارزش های والایی دست یابند، ولی این مسئله جای بس تامل برای دست اندرکاران امر تعلیم و تربیت و به خصوص برنامه ریزان درسی به عنوان مهندسین نظام آموزشی دارد. چراکه برنامه درسی به منزله یک حوزه تخصصی، محدود به مجموعه ای از تجارب و فعالیت های منجر به یادگیری و از پیش تعیین شده و به صورت رسمی نیست و عوامل دیگری به طور اجتناب ناپذیر در کنار برنامه های درسی رسمی وجود دارد که در بسیاری از جنبه ها به طور گسترده-تر، پایدارتر و نافذتر در شکل گیری تجارب، انتقال افکار، نگرش ها، ارزش ها و اعمال و رفتار دانش آموزان عمل می کنند و نفوذ آن برکل فرآیند تعلیم و تربیت تاثیر می گذارد(احسانگر، ۱۳۹۸).

کلیدواژه ها:

رشد اجتماعی ، دانش آموزان ، محیط آموزشی ، رشد مهارت ها