نقش خلاقیت بر پیشرفت تحصیلی

خلاقیت مفهومی است که بسیار مورد توجه روانشناسان به ویژه روانشناسان کمالگرا است و امروزه همه پژوهشگران بر این امر اتفاق نظر دارند که اساس قدرت انسان از «خلاقیت» آن نشات می گیرد; و اهمیت خلاقیت و نقش اساسی آن در همه امور زندگی بر همگان روشن است. برخی از کارشناسان معتقدند که خلاقیت یک کشف ناگهانی است و به مقوله کشف و شهود نزدیکتر است، برخی دیگر هنوز معتقدند که خلاقیت یک فرآیند مداوم است. در عین حال به پیشینه و زیربنای اولیه نیز نیاز دارد، این تداوم نوعی بلاتکلیفی، تلاش و کنکاش در وجود آدمی ایجاد می کند تا چیزهای جدید پدید آورد. آغوش یک فرد خلاق برای ایده های جدید باز است، محیطی را ایجاد می کند که در آن تجربیات جدید ایجاد می شود. خلاقیت را می توان با حدی از قوای ذهنی که به نتایج اخلاقی منتهی می شود، توصیف کرد. پس خلاقیت عبارت است از « توانایی عبور از مرز معلوم - حد طبیعی دارد - رسیدن به مرز مجهول» (سیف، ۱۳۷۹، ص ۸۴) و به طور کلی خلاقیت مفهومی چند بعدی و کیفی است که در همه مردم و تنها تفاوت آن در کمیت است. هدف از انجام این تحقیق بررسی نقش آموزش خلاق بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان بود. این مطالعه به روش کتابخانه ای و از نوع طرح های مروری است؛ که در تیترهای فرعی به بررسی نقش اندیشه خلاق بر انگیزه تحصیلی و رشد یادگیری دانش آموزان می پردازد.

کلیدواژه ها:

معلمان ، یادگیری خلاق ، آموزش و یادگیری ، نوآوری ، پرورش خلاقیت