نقش روش های تدریس نوین برهوش هیجانی و تعامل دانش آموزان

در دنیای امروز با رشد سریع فناوری های ارتباطی و تغییرات پویای اجتماعی، نظام های آموزشی نیز دستخوش تحولاتی بنیادین شده اند. یکی از این تحولات، ظهور روش های تدریس نوین است که با بهره گیری از فناوری های مدرن، فراگیری مفاهیم را تسهیل می کنند و به بهبود کیفیت تعاملات میان دانش آموزان کمک می نمایند. هدف از این پژوهش بررسی نقش روش های تدریس نوین در تقویت هوش هیجانی و بهبود تعاملات اجتماعی دانش آموزان بود. در این راستا، با استفاده از روش مروری و تحلیل داده های میدانی از مطالعات متعدد، تاثیر مستقیم استفاده از فناوری های نوین آموزشی بر افزایش توانمندی های هیجانی و بهبود روابط کلاسی مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که رویکردهای نوین آموزشی موجب افزایش سطوح خودآگاهی، خودتنظیمی و همدلی در دانش آموزان شده و از سوی دیگر، تعاملات اجتماعی و مشارکت فعال در کلاس درس به طور چشمگیری بهبود یافته است. همچنین، تحلیل های آماری نشان دهنده ارتباط مثبت میان هوش هیجانی و موفقیت تحصیلی می باشد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که با رفع چالش های موجود از جمله مقاومت در برابر تغییر و کمبود منابع فنی، می توان بهره برداری بهینه از روش های نوین را تضمین نمود. بنابراین، تدوین مدل های آموزشی مبتنی بر ادغام فناوری های نوین و تقویت ابعاد هیجانی می تواند راهگشای بهبود کیفیت آموزش و ارتقای مهارت های فردی و اجتماعی دانش آموزان باشد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، تدریس نوین ، تعامل اجتماعی ، فناوری آموزشی