انعطافپذیری در آتشنشانان: نظریات و مروری بر پیشینه های پژوهش

آتشنشانان به دلیل ماهیت شغلی خود، به طور مداوم با شرایط استرس زا، خطرات جانی و حوادث تروماتیک مواجه هستند. انعطاف پذیری روانی و جسمی، به عنوان عاملی کلیدی در مقابله با این چالش ها، نقشی مهم در حفظ سلامت و عملکرد بهینه آتشنشانان ایفا می کند. هدف از این مطالعه مروری، بررسی عوامل تسهیل کننده و موانع توسعه انعطاف پذیری در میان آتشنشانان، مرور پیشینه پژوهشی مرتبط، و ارائه پیشنهادات کاربردی جهت بهبود محیط کاری آنها است. نتایج مطالعات نشان می دهد که حمایت اجتماعی (از سوی خانواده، همکاران و سازمان)، برنامه های آموزشی در زمینه مدیریت استرس و تکنیک های ذهن آگاهی، و همچنین فرهنگ سازمانی حمایتی از مهمترین عوامل تقویت کننده انعطاف پذیری در این گروه شغلی محسوب می شوند. از سوی دیگر، عواملی همچون فشار کاری بالا، مواجهه مکرر با رویدادهای آسیب زا، کمبود حمایت های روانی و عدم وجود فرصت های کافی برای استراحت و بازیابی انرژی، به عنوان موانع اصلی در مسیر توسعه انعطاف پذیری شناسایی شده اند. در راستای افزایش سطح انعطاف پذیری آتش نشانان، پیشنهاداتی از جمله برگزاری دوره های آموزش مدیریت استرس، ایجاد فضاهای مناسب برای استراحت و بازیابی، بهبود نظام پشتیبانی سازمانی، و ترویج فرهنگ مشارکت و حمایت در محیط های کاری ارائه شده است. این راهکارها می توانند به کاهش استرس، افزایش سلامت روانی و بهبود عملکرد آتش نشانان در مواجهه با شرایط بحرانی کمک کنند. در مجموع، یافته های این مطالعه بر ضرورت یک رویکرد چندبعدی برای ارتقای انعطاف پذیری در آتش نشانان تاکید دارد که شامل بهبود شرایط محیطی، تقویت مهارت های فردی، و توسعه سیستم های حمایتی سازمانی است.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری ، آتش نشانان ، استرس شغلی ، حمایت اجتماعی ، سلامت روانی ، فرهنگ سازمانی