تاثیر سیستمهای توصیه گر مشارکتی بر مبنای هوش مصنوعی در بهبود فرآیند پذیرش هسته ها و واحدهای فناور پارک های علم و فناوری (مورد مطالعاتی: پارک علم و فناوری استان البرز)

پارک های علم و فناوری در طی یک دهه گذشته با رشد و توسعه زیستبوم فناوری و نوآوری در کشور و تمایل بیشتر فناوران برای استقرار در آنها جایگاه و اهمیت ویژه ای یافته اند. طبیعتا یکی از عملیات و وظایف مهم پارک ها، جذب و پذیرش هسته ها و واحدهای فناور می باشد که با توجه به درخواست های متعدد متقاضیان و محدودیت فضا، امکانات و منابع پارک ها، انتخاب طرح های مناسب و جذاب را به یکی از چالش های اصلی تبدیل کرده است. برای رفع چالش مذکور بایستی از روش های تجزیه و تحلیل داده های پیشین استفاده کرد که از جمله مهمترین این روش ها می توان به سیستم های توصیه گر اشاره کرد. سیستم های توصیه گر با تحلیل رفتار کاربران و جمع آوری اطلاعات آنان، توصیه هایی متناسب با نیاز کاربران پیشنهاد می دهند. یکی از مهمترین الگوریتم های به کاررفته در این سیستم ها، روش پالیش مشارکتی می باشد. روش کار این الگوریتم استفاده از نظرات دیگران است. مهمترین بخش الگوریتم پالیش مشارکتی به تعیین شباهت بین کاربران اختصاص دارد. در این پژوهش با استفاده از داده های جمع آوری شده حاصل از جذب، پذیرش، خروج های موفق و ناموفق پارک علم و فناوری استان البرز با ترکیب یک سیستم توصیه گر مشارکتی به پیش بینی و ارائه توصیه در خصوص اولویت بندی نحوه پذیرش یا عدم پذیرش هسته ها، واحدهای فناور، دانش بنیان و خالق می پردازیم.

کلیدواژه ها:

پارک های علم و فناوری ، سیستم های توصیه گر ، جذب و پذیرش ، پالیش مشارکتی