توسعه زیست بوم نوآوری در چارچوب برنامه هفتم توسعه کشور: مسیر دولت یا بخش خصوصی؟

این مقاله به تحلیل توسعه زیستبوم نوآوری در چارچوب برنامه هفتم توسعه کشور و مقایسه نقش دولت و بخش خصوصی در این فرآیند می پردازد. فصل بیستم برنامه هفتم توسعه کشور، به عنوان سند کلیدی برای هدایت سیاست های اقتصادی و فناوری، بر تقویت نوآوری و فناوری و ایجاد بسترهای تجاری سازی متمرکز است. این مقاله با بررسی سیاست ها و ابزارهای حمایتی تعریف شده در این برنامه، به تحلیل چالش ها و فرصت های موجود در مسیر توسعه زیستبوم نوآوری می پردازد. در این بررسی، نقش دولت در ایجاد و حمایت از زیرساخت های نوآوری، مانند صندوق های سرمایه گذاری خطرپذیر و برنامه های حمایتی و همچنین نقش بخش خصوصی در توسعه نوآوری مورد تحلیل قرار می گیرد. این مقاله به ارزیابی تاثیر رویکردهای مختلف در تقویت همکاری بین بخش های دولتی و خصوصی و ایجاد فضای مناسب برای نوآوری می پردازد. نتایج این تحلیل به شناسایی نقاط قوت و ضعف موجود در سیاست های فعلی و ارائه پیشنهادات کاربردی برای بهبود تعاملات بین دولت و بخش خصوصی کمک می کند. هدف نهایی مقاله، افزایش اثربخشی سیاست های توسعه فناوری و بهینه سازی استراتژی های توسعه نوآوری به منظور ارتقای جایگاه کشور در حوزه نوآوری و فناوری است. این مقاله می تواند راهکارهای موثری برای بهبود عملکرد زیستبوم نوآوری و تحقق اهداف برنامه هفتم توسعه کشور در حوزه فناوری و نوآوری ارائه نماید.

کلیدواژه ها:

زیستبوم نوآوری ، برنامه هفتم توسعه ، دولت ، بخش خصوصی ، سیاست های حمایتی