طراحی داخلی انعطافپذیر: یک رویکرد نوین در معماری

این مقاله به بررسی طراحی داخلی انعطافپذیر به عنوان یک رویکرد نوین در معماری می پردازد. هدف اصلی این تحقیق، تحلیل تاثیر طراحی داخلی انعطافپذیر بر کیفیت زندگی و کاربری فضاها است. در این راستا، روش تحقیق توصیفی-تحلیلی به کار گرفته شده و داده ها از طریق مطالعات موردی و مصاحبه با طراحان و معماران جمع آوری شده است. نتایج نشان می دهد که طراحی داخلی انعطاف پذیر می تواند به بهبود تجربه کاربری، افزایش کارایی فضاها و کاهش هزینه ها منجر شود. همچنین، این نوع طراحی به کاربران این امکان را می دهد که با تغییرات سریع در سبک زندگی خود سازگار شوند و از فضاهای خود به بهترین نحو استفاده کنند. در نهایت، این مقاله بر اهمیت طراحی داخلی انعطاف پذیر به عنوان یک راهکار موثر برای پاسخگویی به چالش های مدرن تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

طراحی داخلی ، انعطافپذیری ، فضای کار ، کیفیت زندگی ، فناوری