بررسی اثرات سیاستهای پولی و مالی بر توسعه پایدار و کاهش انتشار گازهای گلخانهای ( CO۲) در ایران

هدف اصلی این مقاله بررسی اثرات سیاستهای پولی و مالی بر توسعه پایدار و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای (CO۲) در ایران است. بر اساس اینکه کشور چون ایران با اقتصاد متکی بر منابع فسیلی، با چالشهای زیست محیطی و اقتصادی متعددی روبرو است که نیازمند بازنگری در سیاست گذاری های کلان اقتصادی است. سیاست های اقتصادی، به ویژه سیاست های پولی و مالی، می توانند نقشی کلیدی در کاهش آثار منفی تغییرات اقلیمی ایفا کرده و زمینه ساز توسعه پایدار باشند. روش پژوهش این مطالعه توصیفی-تحلیلی بوده و از تحلیل های نظری و شواهد تجربی برای تبیین ارتباط میان ابزارهای سیاست گذاری و اهداف زیست محیطی استفاده شده است. در بخش سیاست های پولی، ابزارهایی نظیر تنظیم نرخ بهره و ایجاد مشوق های مالی برای سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر، به عنوان راهکارهای موثر معرفی شده اند. در حوزه سیاست های مالی، اصلاح ساختار مالیاتی به ویژه از طریق اعمال مالیات کربن و حذف تدریجی یارانه های سوخت های فسیلی، از جمله ابزارهایی است که می تواند به کاهش انتشار CO۲ کمک کند. نتایج پژوهش نشان می دهد که ترکیب مناسب سیاست های پولی و مالی، با هدف گذاری بلندمدت و هماهنگی بین بخشی، می تواند موجب تغییر رفتارهای اقتصادی و حرکت به سمت اقتصادی پایدارتر شود. این پژوهش همچنین تاکید می کند که همراهی جامعه، آموزش عمومی و تقویت زیرساخت ها برای استفاده از انرژی های پاک، نقشی حیاتی در تحقق این اهداف دارد.

کلیدواژه ها:

سیاستهای پولی و مالی ، توسعه پایدار ، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای (CO۲)