کتابهای درسی ادبیات جهان در ادبیات فارسی ایران

این مقاله به تحلیل گنجاندن/حذف آثار ادبیات جهان در برنامه درسی ملی ایران می پردازد. برای بررسی جایگاه ادبیات جهان، پنج کتاب ادبیات فارسی، یعنی ادبیات فارسی، از برنامه درسی دوره متوسطه ایران انتخاب شده است. تحلیل محتوا برای بررسی وضعیت ادبیات جهان در این کتابهای درسی انجام می شود. نتایج حاکی از آن است که سهم ادبیات جهان ناچیز است و گنجاندن آن از رویه های نظام مند در راستای اصول ایدئولوژیک و اعتقادی دولت پیروی می کند. این روش سیستماتیک با توسل به علل و پیامدهای مختلف آن مانند نگرش های همگنسازی کتاب ها، قوم گرایی، آندروسنتریک و نگرش ها دگرجنس گرایانه، میهن پرستی ملی، مذهبی و زبانی آنها، سنت گرایی فرهنگی و محافظه کاری آنها بیشتر توضیح داده می شود. همچنین نقش نظام آموزشی به عنوان یک دستگاه ایدئولوژیک دولت از جمله عواملی است که باعث نفهمی این برنامه درسی می شود. اما غفلت از ادبیات جهان به عنوان یک عنصر اساسی در برنامه درسی آموزش معاصر یا رویکرد گزینشی به آن تبعات خود را دارد. بر این اساس، پژوهش های مختلف، کتاب های درسی ایران را تهدیدی معلق علیه صلح بین المللی دانسته اند. با این حال، کتاب های درسی ایرانی به دلیل رقبای قدرتمندی که علیه آنها کار می کنند و می توانند در برابر نیات ایدئولوژیک آنها مقاومت کنند و آنها را زیر پا بگذارند، در استیضاح همه موضوعات بر اساس مقاصد خود کاملا موفق نیستند، اگرچه در ابتدا به نظر می رسد که در حال ترویج نظم تکنگر و توتالیتر هستند. که هدف آن طرد دیگران و توسعه طلبی است. در پایان پیشنهاد می شود برنامه های درسی مدارس بخش عادالنه تری را به بازنمایی عادالنه دیگران از طریق ادبیات جهانی اختصاص دهند.

کلیدواژه ها:

ادبیات جهان ، تحلیل محتوا ، برنامه درسی ایران ، کتابهای درسی ادبیات فارسی