بسامد واژگان عاشقانه در اشعار فاضل نظری

این مقاله به بررسی بسامد و کارکرد واژگان عاشقانه در آثار شاعری معاصر، فاضل نظری، می پردازد. فاضل نظری به عنوان یکی از شاعران برجسته ی معاصر ایران، با استفاده از زبان و تصاویر خاص خود توانسته است احساسات و عواطف عاشقانه را به زیبایی در اشعارش به تصویر بکشد. در این تحقیق، با واکاوی متون مختلف نظری، تالش می شود تا بسامد واژگان عاشقانه و نمادهای مرتبط با عشق در اشعار او مورد بررسی قرار گیرد. برای این منظور، ابتدا واژگان کلیدی و توصیفی که در راستای مضامین عاشقانه در آثار او کاربرد دارند، شناسایی می شوند. سپس، با استفاده از روش های آماری و تحلیل محتوا، این واژگان دسته بندی و بسامد آنها در اشعار مختلف به دست خواهد آمد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که فاضل نظری، با بهره گیری از واژگان متنوع و غنای زبانی، توانسته است عواطف عمیق و پیچیده ی انسانی را به جلوه ای درخور توجه تبدیل کند. به ویژه، عشق به عنوان یکی از محورهای اصلی در اشعار او، نه تنها به عنوان یک احساس شخصی، بلکه به عنوان یک مفهوم فلسفی و وجودی بررسی می شود.

کلیدواژه ها:

فاضل نظری ، واژگان عاشقانه ، ادبیات معاصر ، عشق