عقالی مجانین در تذکره الاولیاء مثنوی معنوی

عقالی مجانین یا فرزانگان دیوانه نما که گاه بهالیل نیز خوانده می شوند، جایگاه ویژه ای در ادبیات عرفانی دارند. دربرخی از حکایات مثنوی و د ر کتاب تذکره الاولیاء، اقوال و احوال حکیمانه و در عین حال رازآلود این شوریدگان با ظرافت خاصی در قالب حکایات عامیانه بیان شده است. مولانا و خیام با آوردن تمثیل های پرمعنا، در پی نشان دادن حکمت و معرفت عمیق این دسته از اولیای الهی، خالف ظاهر غیرعادی و دیوانه وار آنان و تبیین الیه های عمیق شخصیت آنها هستند، آنها شناخت این نوع دیوانگان از دیوانگان معمولی را مستلزم نوعی بصیرت باطنی و فراست معنوی می دانند.

کلیدواژه ها:

عقالی مجانین ، مثنوی معنوی ، تذکره الاولیاء ، عطار