بررسی انسان شناسی در آثار مولانا، حافظ، سهراب سپهری، نیما یوشیج و فروغ فرخزاد

این مقاله بررسی انسان شناسی در آثار شعری ات فارسی، شامل منانی، افا، سهراب سهری، نیما یوشیج و فروغ فرخ زاد است. در این مقاله دیدگاه شاعران بزرگ نظیر مولانا، حافظ، سهراب سپهری، نیما یوشیج و فروغ فرخ زاد به انسان، اندیشه و احساسات او در آثار گرفته شده است. سعی شده است تا اهمیت اندیشیدن، درکیاری و ارتباط رساندن با دیگران در نتیجه ی نهایی این بررسی به رسیدگی انسان در راس ای ای انسانی، انسان را ببیند. انسان را ببیند و بشناسد و پرورش دهد. افا شاعر را واسطه ای برای ارتباط با انسان و اندیشه گری او در اهمیت معرفی می کند. سهراب سهری در آثار خود به ابعاد انسانی، ادبی و اندیشه ای مانند نییت، اندوه، ایمان و بنیانی می پردازد. نیما یوشیج و فروغ فرخ زاد به بررسی ابعاد مختلف واقعیت انسان، بررسی متنش "خود" و بحث بجربه یسی بر می پردازند.

کلیدواژه ها:

انسان ، سهراب ، منانی ، افا ، سهراب ، نیما ، فروغ