بررسی اختلال« توکوفوبیا » در حکایتگنبد دوم هفت پیکر بر مبنای نظریات روانشناختی فروم و بارلو

اختلال « توکوفوبیا » یا« ترس از بارداری درزنان» درقرن نوزدهم توسط « مارس » شناسایی و درقرن بیستم توسط « هافبرگ و وارد » به جامعه روانپزشکی معرفی شد. حال آنکه در دنیای ادب کهن فارسی، نظامیگنجوی در قرن ششم هجری و در داستان « پادشاه کنیزکفروش » به عالئم این اختلال در وجود کنیزکی رنجور پی برده و برای درمان آن راهکارهایی ارائه کرده است. راهکارهای اولیه او با « نظریه عشق» اریک فروم و راهکار نهایی، با « نظریه شناختی عاطفی جنسی» بارلو مطابقت دارند. درمان نهایی نظامی هیچ مغایرتی با موازین اسلامی ندارد زیرا هردو کنیز همسران شرعی و قانونی پادشاه بودهاند. پژوهش حاضر با روش مطالعات کتابخانهای و رویکرد توصیفی تحلیلی، به بررسی تطبیقی اختلال توکوفوبیا و ارائه راهکارهایی برای درمان آن در دو حیطه روانشناسی و ادبیات فارسی پرداخته است. دستآورد پژوهش حاکی از آن است که نظامی، مهرورزی، واقعگرایی، توجه و احترام مردان نسبت به همسران خویش را در درمان توکوفوبیا موثر میداند، اما از دیدگاه او « تهییج و برانگیختگی زنان » درمان قطعی و نهایی محسوب میشود، که در قرون اخیر بارلو و همکارانش نیز بر آن تاکید کردهاند.

کلیدواژه ها:

هفتپیکر ، گنبد دوم ، توکوفوبیا ، نظریه بارلو ، نظریه عشق فروم