آگاهی و نگرش معلمان در مورد کمک های اولیه در محیط مدرسه

کودکان بیشتر وقت خود را در مدارس می گذرانند و در مقابل آسیب ها و بیماری های خفیف آسیب پذیر هستند و ازاین رو نیاز به مراقبت های اولیه دارند. معلمان اصلی ترین افراد برای ارائه کمک های اولیه در موارد اضطراری مرتبط با سلامت در ساعات مدرسه هستند. با توجه به این واقعیت ، برگزاری دوره آموزشی ویا حتی گنجاندن دانش کمک های اولیه در برنامه درسی مدارس ضروری است . هدف این پژوهش بررسی دانش و نگرش معلمان در مورد کمک های اولیه در محیط مدرسه بود. روش این پژوهش مرور نظاممند است . جامعه این پژوهش متشکل از ۴۰ مقاله که بین سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۴ میلادی در پایگاههای اطلاعاتی پاب مد، سیناهل ، امبیس ، کاکرین ، پروکوئست ، کورنس و اشپرینگر نمایه شدهاند. نمونه پژوهش ،۱۲ مقاله است که به صورت هدفمند و بر اساس غربالگری در مراحل مختلف ، موردمطالعه عمیق و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل ازیافته ها نشان داد که بسیاری از معلمان در هنگام مواجهه با حادثه احساس آمادگی کامل برای عمل نمی کنند. معلمان همچنین با اشاره به امکانات و دشواری های انجام این اقدامات، بر دسترسی به مواد موردنیاز برای انجام کمک های اولیه تاکید کردند، اما داشتن این مواد کافی نیست ، زیرا کمبود دانش همچنان به عنوان بزرگترین مشکل حاکم است . داشتن مواد کافی نیست و معلمان باید بدانند چگونه از آنها استفاده کنند. درنتیجه آگاهی ناکافی معلمان از کمک های اولیه ، باید بسته های آموزشی در دسترس برای معلمان و مدیران مدارس ایجاد شود.

کلیدواژه ها:

کمک های اولیه ، معلم ، محیط مدرسه