بررسی اثر یک دوره تمرین تناوبی شدید به همراه مکمل بیتروت بر میزان ویسفاتین در رت های دیابتی

دیابت به عنوان مشکلی جدی برای سلامت جامعه مطرح است . در این تحقیق ۳۲ موش صحرایی ماده با وزن حدود ۳۰۰ گرم و محدوده سنی ۱۰ ماه، با استروپتوزتوسین به دیابت مبتلا و به گروه های : کنترل، HITT، B، HITT + B تقسیم شدند. در ادامه تمرین تناوبی شدید به مدت چهار هفته ، چهار جلسه در هفته هر جلسه ۵ دوره ۴ دقیقه ای با تناوب شدید و ۴ دوره ۳ دقیقه ای با شدت کم دویدند؛ گروه های مصرف بیتروت به مدت چهار هفته روزانه ۱۰ میلی لیتر بر کیلوگرم بیتروت را به صورت آشامیدنی مصرف نمودند. برای تجزیه و تحلیل یافته ها و بررسی اثر القای دیابت از آزمون t مستقل و برای بررسی اثر عامل تمرین ، B، HITT + B از آزمون آنالیز واریانس دو راهه همراه با آزمون تعقیبی بونفررونی استفاده شد. سطوح ویسفاتین در گروه های تناوبی و بیتروت به طور معناداری کمتر از گروه های کنترل می باشد. ولی تعامل تمرین HIIT و B بر تغییرات سطوح بیان ژنی ویسفاتین در بافت قلب معنادار نبود. می توان نتیجه گرفت که بیتروت موجب تعدیل اثر تمرین شده و این دو متغیر مستقل دارای اثر آگونیستی بر کاهش سطوح بیان ژنی ویسفاتین در بافت قلب هستند..

کلیدواژه ها:

بیتروت ، تمرین تناوبی شدید ، دیابت ، قلب ، ویسفاتین