مطالعه خرابی پیشرونده در ساختمانهای بتن آرمه با در نظر گرفتن اثرات اندرکنش خاک و سازه

تخریب پیشرونده عبارت است از شکست کل سازه ویا بخش نسبتا وسیع یا مهمی از آن، ناشی از حوادث محلی مانند شکست دریک یا چند عضو باربر ثقلی ویا جانبی و عدم توانایی اعضای مجاور برای بازتوزیع اضافه بار از طریق مسیری که بتواند پایداری و پیوستگی کلی را حفظ کند. مطابق تعریف آیین نامه بارگذاری ساختمان آمریکا (ASCE) تخریب پیشرونده عبارت است از پخش شدن شکست اولیه محلی از المانی به المان دیگر که نتیجه آن تخریب کل سازه ویا بخش وسیع نامتناسبی از آن است . در این تحقیق ، دو مدل ۴ و ۸ طبقه قاب خمشی بتن مسلح که ارتفاع هر طبقه ۳ متر و طول دهانه ها در راستای طولی و عرضی ۵ متر فرض گردیده ، مطالعه شده است . سازهها بر اساس آیین نامه زلزله ایران در مناطق زلزله خیز خیلی زیاد بارگذاری شدند و برای تحلیل و بررسی مدلها در برابر پدیدهی خرابی پیشرونده و ارزیابی مقاومت سازهها در برابر آن از تحلیل استاتیکی غیرخطی بار افزاینده قائم بر اساس آیین نامه GSA استفاده شده است . نتایج تحلیل مدلها نشان می دهد که اثر اندرکنش خاک- سازه بر خرابی پیشرونده قابل توجه بوده که در سازههای با تعداد طبقات بیشتر این تاثیرپذیری محسوستر است .

کلیدواژه ها:

اندرکنش خاک- سازه ، تحلیل استاتیکی غیرخطی ، تخریب پیشرونده ، نوع خاک.