سیستم های ذخیرهسازی هیدروژنی در طراحی سازههای پایدار و مدیریت انرژی

سیستم های ذخیرهسازی هیدروژنی به دلیل توانایی ذخیره و توزیع انرژی با کمترین تاثیر زیست محیطی ، نقش کلیدی در طراحی سازههای پایدار و مدیریت انرژی ایفا می کنند. این پژوهش به بررسی تاثیر استفاده از سیستم های ذخیرهسازی هیدروژن در سازههای عمرانی و معماری پرداخته است و قابلیت های این فناوری را در کاهش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای ارزیابی می کند. روش تحقیق به صورت مروری و با بررسی منابع علمی و پروژههای موفق در زمینه ذخیرهسازی هیدروژن و کاربرد آن در سازههای پایدار صورت گرفته است . همچنین ، تحلیل چالش ها و فرصت های پیادهسازی این سیستم ها در پروژههای عمرانی و معماری مورد بررسی قرار گرفته است .یافته های تحقیق نشان می دهد که استفاده از هیدروژن به عنوان منبع انرژی ، به کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی ، بهینه سازی مصرف انرژی و ایجاد سازههای با ردپای کربنی پایین منجر می شود. همچنین ، این فناوری می تواند ناپیوستگی در منابع انرژی تجدیدپذیر مانند باد و خورشید را با ذخیره انرژی مازاد برطرف کند. نتایج این پژوهش نشان داد که سیستم های ذخیرهسازی هیدروژنی پتانسیل قابل توجهی در تحول صنعت ساخت وساز و ایجاد شهرهای پایدارتر دارند، هرچند چالش های فنی و اقتصادی پیادهسازی این سیستم ها نیاز به تحقیقات و سرمایه گذاری های بیشتر دارد.

کلیدواژه ها:

سازههای پایدار ، مدیریت انرژی ، سیستم های ذخیرهسازی هیدروژنی ، کاهش ردپای کربن .