ارزیابی میدانی عوامل موثر بر سختی معادل لایه های سنگدانه ای روسازی با استفاده از آزمایش افت وخیزسنج سقوط وزنه سبک (LFWD)

مدول الاستیک نقش بسیار مهمی در ارزیابی و طراحی زیرساخت های راهها ایفا می کند و به عنوان پارامتر اصلی برای نشان دادن سختی و رفتار زیرساخت های راهها در روشهای آزمایشگاهی و نیمه تجربی استفاده می شود. در مطالعه حاضر، با استفاده از آزمایش میدانی غیرمخرب افت و خیزسنج سقوط وزنه به ارزیابی عوامل موثر بر مدول الاستیک (E) از قبیل نوع دانه بندی ، کیفیت مصالح و افزایش ضخامت روسازی دریک مقطع از مسیر در حال ساخت پرداخته شده است . نتایج نشان داد که مدول الاستیک روسازی به عنوان تابعی از کیفیت مصالح ، دانه بندی و ضخامت روسازی برای لایه زیر اساس، لایه اول اساس و لایه دوم اساس به ترتیب ۶/۱۶ ، ۷/۴۱ و ۸/۴۷ درصد نسبت به لایه بسترافزایش یافته و افت و خیز اندازهگیری شده در آزمایش LFWD نیز برای لایه های مذکور به ترتیب ۶ /۱۲، ۹/۴۰ و ۶/۴۷ درصد نسبت به لایه بستر کاهش یافته است . استفاده از مصالح اساس و افزایش ضخامت آن تاثیر قابل توجهی در کاهش سطح کرنش های ایجاد شده در روسازی دارد. در ادامه مدلهای رگرسیونی و معادلات پیش بینی ارائه گردید که دقت بسیار بالایی در پیش بینی ارتباط بین مدول الاستیک و ضریب سختی روسازی یا افت و خیز در روسازی را نشان می دهند. این مدلها ابزارهای ارزشمندی برای بهینه سازی طراحی و نگهداری روسازی ها ارائه می دهند.

کلیدواژه ها:

آزمایش افت و خیزسنج ، سقوط وزنه ((LFWD ، مدول الاستیک ، سطح کرنش ، ضریب سختی روسازی