بررسی حداکثر جمعیت ممکن در مراسم راهپیمایی

تجمعات می توانند گردهمایی هایی باشند که به صورت غیرمنتظره شکل می گیرند و یا رویدادهای برنامه ریزی شده ای باشند که به طور منظم رخ می دهند. اعتراضات و شورش های خودبه خودی نمونه هایی از تجمعات غیرمنتظره هستند. در مقابل، رویدادهایی مانند انجام سنت های دینی، برگزاری مسابقات ورزشی و المپیک از جمله تجمعات برنامه ریزی شده محسوب می شوند. برنامه ریزی ناکارا برای مدیریت این رویدادها، می تواند چالش های زیادی را به همراه داشته باشد. راهپیمایی ۲۲ بهمن یکی از رویدادهای مهم در کشور ایران است که مدیریت بهره ور آن اهمیت بسیاری دارد. تخمین و برآورد جمعیت را می توان به عنوان اولین قدم در برنامه ریزی رویدادها و تخصیص منابع دانست. در این پژوهش به بررسی برآورد جمعیت ممکن در راهپیمایی ۲۲ بهمن در شهر مشهد پرداخته شده و در راستای آن دو فرضیه مطرح شده است. فرضیه اول ادعا می کند که جمعیت ممکن راهپیمایان می تواند به یک میلیون نفر برسد و فرضیه دوم نیز بیان می کند که جمعیت ممکن نمی تواند فراتر از ۱۰۰هزار نفر باشد. این تحقیق برای تسهیل مدل سازی، ۵ مفروض را لحاظ کرده است که تا حدودی با واقعیت تفاوت دارند. رویکرد پیشنهادی این پژوهش، اعمال ضریب تعدیلی بین ۱.۳ و ۱.۴ در نتیجه نهایی این تحقیق بود. بعد از انجام مراحل تحقیق، عدد ۸۸۷۶۱۶ بدون در نظر گرفتن ضریب تعدیل و عدد ۱۱۵۳۹۰۱ با در نظر گرفتن ضریب تعدیل به دست آمد. بنابراین فرضیه اول تایید و فرضیه دوم رد شد. نتایج به دست آمده می توانند به مدیران و مسئولین برای برنامه ریزی بهره ور منابع کمک کنند تا از احتمال خطرات بهداشتی، زیست محیطی، امینتی و تلفات منابع انسانی یا مادی بکاهند. مدیران همچنین می توانند به فکر راهکارهایی برای مدیریت ترافیک و ازدجام جمعیت باشند.

کلیدواژه ها:

برآورد جمعیت ، آزمون فرضیه ، مدیریت رویدادها ، مدیریت جمعیت ، راهپیمایی